چگونه می توان با احساس استحقاق بیش از حد مبارزه کرد

هر کس احساس درونی از استحقاق دارد. همه ما حقوق خاصی را برای خود ادعا می کنیم و معتقدیم این حقوق تا حدود زیادی حق تولد ما است.

مثلا:

• حق حمایت توسط مجریان قانون
• حق محاکمه عادلانه
• حق داشتن نظرات خودمان
• حق داشتن یک دولت غیر استبدادی
• حق فیش حقوقی برای کار تمام شده
• حق اعتقادات خودمان
• حق تمیز کردن هوا و آب تمیز

حتی اگر اینها در نسلهای قبلی موجود نبود. حتی اگر امروزه در همه جای دنیا در دسترس نباشد - ما آنها را به عنوان تولدهای اساسی می بینیم.

اما آیا اینها واقعاً حق تولد دارند؟ آیا باید حق این موارد را داشته باشیم؟ یا آنقدر به آنها عادت کرده ایم که دیگر آنها را فوایدی نمی دانیم که به هیچ وجه تضمین نمی شوند؟

خوب ، فکر می کنم جواب این سوال به چه کسی بپرسید بستگی دارد. پس بیایید چند دقیقه وقت بگذاریم و این مفهوم حق را بررسی کنیم. سپس ما به برخی از راه های مبارزه با آنها نگاه خواهیم کرد احساس حقانیت این از کنترل خارج می شود ، خواه در دیگران با آن مبارزه کنیم یا در خودمان.

مشروعیت استحقاق

استحقاق جنبه قانونی دارد. اولین تعریف در فرهنگ لغت Merriam-Webster عبارت است از: واقعیت داشتن حق در چیزی

این ایده حق اساسی در مورد چیزی در سال 1776 در آمریکا بیان شد اعلامیه استقلال. در اینجا ، حقوق اساسی نه به عنوان پاداش برای موفقیت های واجد شرایط - بلکه به هنگام تولد که توسط خالق ما اعطا شده است. اینکه هر شخص دارای حقوق مسلم غیرقابل انکاری (آنچه قابل انتقال ، سلب یا انکار نیست) است. یعنی مضامین. چیزی که به موجب متولد شدن حق آن را داریم. هیچ الزام دیگری وجود ندارد.

چگونه به کمر خودشیفته آسیب برسانیم

چه شما معتقدید یک خالق این حقوق را اعطا می کند و چه مقام دیگری این حقوق را اعطا می کند - با این وجود این حقوق اعطا می شود. این حقوق غیرقابل فروش است. نمی توان آنها را به کسی انکار کرد ، به کسی منتقل کرد یا از کسی برداشت کرد.

بنیانگذاران آمریکایی تصریح کردند که این حقوق شامل حق زندگی ، حق آزادی و حق جستجوی سعادت است. تضمین این است که می توان این جنبه های زندگی را آزادانه دنبال کرد. که این اهداف به طور مساوی برای همه قابل دسترسی است.

البته ، هیچ تضمینی برای نتایج وجود ندارد. نتایج ممکن است متفاوت باشد. همانطور که ممکن است همه حق شرکت در یک آزمون را داشته باشند ، همه نمره یکسانی نخواهند گرفت. همانطور که همه می توانند برای بازی در نقش آواز در بازی تست بگیرند ، همه این قسمت را نخواهند گرفت زیرا همه با همان توانایی آواز نمی خوانند.

بنابراین ، استحقاق در چیست حس مشروع؟ این به رسمیت شناختن حقوق اساسی است که همه ما به موجب انسان به دنیا آمدن داریم. این حقوق توسط خالق ما اعطا می شود. یا توسط یک دولت اعطا می شود. پس از آن مسئولیت دولت برای حفظ حقوق اعطا شده توسط خالق ما یا اعطای و حفظ حقوق اعطای فناوری اطلاعات به عهده دولت است.

اکنون ، بحث بی پایان در مورد اینکه چه حقوق اضافی باید داشته باشیم ، و بحث بی پایان در مورد حقوق اضافی اضافی وجود دارد. که ما را به نکته دوم می رساند که می خواهم به آن بپردازم. یعنی وقتی استحقاق اجرا کردن amok . وقتی وجود دارد سرریز شده احساس حقانیت.

استحقاق ها جایگاه شایسته خود را دارند. حقوقی وجود دارد که همه ما باید آنها را بدست آوریم و کسب آنها نیز الزامی نیست. اما در چند وقت اخیر جنبه زشتی پدید آمده است. در این حالت ، این حس وجود دارد که فرد بیش از آنکه حق آن را داشته باشد مستحق است.

ما با چند سوال شروع خواهیم کرد.

• همه انسانها حق زندگی دارند. اما آیا همه انسانها حق دارند a کیفیت بالا از زندگی؟
• همه انسانها حق غذا دارند. اما آیا همه انسانها حق دارند غذای لذیذ؟
• همه انسانها حق کار دارند. اما آیا همه انسانها حق دارند a انجام شغل پردرآمد با مزایا؟
• همه انسانها حق دارند سعادت را دنبال کنند. اما آیا همه انسانها حق دارند به سعادت؟

شوهرم به من کمک نمی کند

حق اجرای Amok

ما به تعریف دیگری از استحقاق احتیاج داریم که شامل مواردی باشد که بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته است.

این یکی است:

احساسی که لیاقت این را دارید که چیزی را بدست آورید که به دست نیاورده اید. این احساس که به شما امتیازات ویژه ای فراتر از حقوق اساسی جهانی را می دهد.

پس در چه موردی می توانیم توافق کنیم ما می توانیم توافق کنیم که:

• همه انسانها به موجب تولد برخی از حقوق اساسی را دارند.
• استحقاقهای مشروعیت بین هیچ حقوقی و بیش از حد بسیاری از حقوق است.
• احساس بیش از حد استحقاق ، نگرشی ناکارآمد است که نیاز به اصلاح دارد.

حتی اگر همه درمورد اینکه چه چیزی باعث افزایش بیش از حد استحقاق می شود ، موافقت نخواهند کرد ، همه باید موافقت کنند که چنین نکته ای وجود دارد. همه با مقدار زیاد خواب موافق نیستند - اما همه موافقند که مقدار خواب بیش از حد وجود دارد. همه در مورد نقطه ای که کار زیاد است موافق نیستند - اما همه موافقند که در نقطه ای کار زیاد است.

ما هیچ وقت به توافق جهانی در مورد غلبه بر احساس استحقاق دست نخواهیم یافت. اما همه ما می توانیم در این مورد توافق کنیم چنین نکته ای وجود دارد و با این توافق ، ما می توانیم به برخی از راه های مبارزه با احساس بیش از حد استحقاق - هر کجا که اتفاق می افتد خط بکشیم.

همچنین ممکن است بپسندید (مقاله در زیر ادامه دارد):

چگونه از نظر احساسی در یک رابطه در دسترس باشیم

• 9 دلیل برای اینکه هرگز نباید با یک مرد حریص قرار ملاقات بگذارید
• چرا من خیلی تنبل هستم و چگونه می توانم جلوی پیروزی تنبلی را بگیرم؟
• Way راه که افراد از لحاظ احساسی بالغ از عهده افراد دشوار برمی آیند
• 9 دلیل که خودشهام همیشه ناراضی است
• آیا ماکیاولیسم را به خاطر خودشیفتگی اشتباه می گیرید؟
• 7 کاری که از نظر احساسی پایدار هستند متفاوت عمل می کنند

مبارزه با استحقاق بیش از حد رسیده در دیگران

آیا باید با کسی روبرو شویم که احساس استحقاق خود را فراتر از آنچه معمولاً طبیعی تلقی می شود ، نشان دهد ، چه کاری باید انجام دهیم؟ چگونه باید به آنها نزدیک شویم؟

1. صراحت را تمرین کنید

اگر می خواهیم با این ویژگی در شخص دیگری مبارزه کنیم ، باید CANDOR را تمرین کنیم. ما باید صادق باشیم و به آنها بگوییم استحقاق آنها نامناسب و مضر است. این کار را می توان با احترام و با وقار و با حساسیت انجام داد - اما باید انجام شود و باید صادقانه انجام شود.

احساس بیش از حد استحقاق از مرزهای نامناسب ناشی می شود. به شخصی که حق خود را دارد باید نشان داده شود که مرزهای او از هم گسیخته است و باید متناسب با آن تنظیم شود. تا کسی با آنها صادق نباشد ، تغییر بعید است. شما می توانید کسی باشید که به آنها بگویید.

2. رئالیسم را تمرین کنید

احساس بیش از حد استحقاق حداقل تا حدی ناشی از انتظارات غیرواقعی است ، این حس به کسی بدهکار است که بیش از آنچه واقع بینانه یا منصفانه است.

این غیر منطقی و غیرواقعی است که تصور کنم من باید بدون هیچ گونه منطقی از شخصی در برگرداندن لطف یا حمل سهم خود از بار خدمت کنم.

شاید لازم باشد به شخصی در زندگی خود اشاره کنیم که به نظر می رسد احساس حق می کند آنچه انتظار دارد واقع بینانه نیست. انتظار آنچه غیرواقعی است آنها را برای ناامیدی ، ناامیدی و ناامیدی آماده می کند. باید متوقف شود

3. قاطعیت را تمرین کنید

اگر تلاش می کنیم با شخصی که احساس حق می کند برخورد کنیم ، در برخی مواقع نیاز به این کار خواهیم داشت قاطع بودن . فردی با احساس استحقاق بیش از حد معمولاً طلبکار است. وقتی انتظار بیش از حد دارند ، باید در فراخوانی آنها قاطع باشید.

افراد دارای حق الگوی بسیاری از رفتارهای مشابه آزارگرها را دارند. یک قلدر باید مقابله و به چالش کشیده شود ، در غیر این صورت قلدری آنها ادامه خواهد یافت. ابراز وجود را تمرین کنید و شخص مستحق را از او بازخواست کنید. آنها باید ببینند که مرزهای آنها بیش از حد به قلمرو دیگران گسترش یافته است. آنها باید مرزهای خود را تنظیم کنند. قاطعیت آن را پرورش می دهد.

مبارزه با حق بیش از حد رسیده در خود ما

در مورد احساس استحقاق و استحقاق خود ما چطور؟ چگونه با تمایل خود برای داشتن حق برخورد کنیم؟

1. شکرگزاری را تمرین کنید

یکی از مطمئن ترین راه های مبارزه با احساس استحقاق بیش از حد خود ، تمرین است شکرگزاری ممکن است همه خواسته هایمان را نداشته باشیم ، اما می توانیم یاد بگیریم آنچه را که داریم بخواهیم. ما می توانیم یاد بگیریم سپاسگزار باش آنچه به ما داده شده است

داشتن فراوانی بیش از داشتن یک شکرگذاری را تضمین نمی کند کمبود ناسپاسی را تضمین می کند. ما می توانیم یک نگرش شکرگزارانه پرورش دهیم حتی برای چیزهایی که ممکن است در زندگی چیزهای کوچک به نظر برسد. یک تخت راحت ، یک لیوان آب تمیز ، دوستان دلسوز ، غذای سالم و فراوان ، یک فنجان قهوه ، شغل ، سلامتی.

2. فروتنی را تمرین کنید

راه دیگر برای مبارزه با احساس استحقاق شخصی تمرین است فروتنی نه فروتنی کاذب ، بلکه فروتنی واقعی. برای درک اینکه یک زندگی شاد و معنادار یک هدیه است - حتی اگر ما برای آن سخت تلاش کرده باشیم.

از این گذشته ، همه در یک کشور و در زمانی که فرصت ها زیاد است متولد نمی شوند. بعضی ها هرگز حتی یک زندگی با برکت متوسط ​​را تجربه نمی کنند ، در حالی که بسیاری از ما بیش از اندازه و اندازه نعمت داشته ایم.

بنابراین ما باید فروتن باش و نعمت ما را بپذیرید با فروتنی - تشخیص و تصدیق اینکه همه به اندازه ما مبارک نیستند. و به همان اندازه تشخیص اینکه ما بیش از دیگران حق چنین برکتی را نداریم.

3. محتوا را تمرین کنید

راه سوم برای مبارزه با استحقاق شخصی تمرین است قناعت.

محتوا انکار نمی کند که ما چیزهای بیشتری می خواهیم. محتوا نگرشی از رضایت از آنچه به ما داده شده است. ما همیشه چیزهای بیشتری خواهیم داشت. همیشه کمتر از آنچه که ما می توانیم وجود داشته باشد.

قناعت یک عقیده قاطعانه است که آنچه ما داریم کافی است - حتی اگر مورد بیشتری نیز مورد استقبال قرار گیرد. ما همچنین باید درک کنیم که قناعت ممکن است شامل نداشتن چیزی باشد که زندگی ما را دشوارتر می کند. حتی اگر همه چیز را نداشته باشیم ما میخواهیم، ما می توانیم به خاطر چیزهایی که نداریم سپاسگزار باشیم نمی خواهم

یک کلمه نهایی

اگر کسی به خالقی اعتقاد دارد که از حقوق مسلم خاصی برای ما برخوردار است - پس باید بپذیریم که همان خالق می تواند از ما حقوق دریغ کند - و در این کار کاملاً توجیه شود. در این صورت ، هرچه داریم هدیه است و هیچ استحقاقی وجود ندارد. فقط آنچه خالق حق استحقاق می داند استحقاق است.

همین امر برای یک دولت صدق می کند. ما می توانیم تمام روز راجع به این که یک دولت به شهروندان خود بدهکار است بحث کنیم. اگرچه بیشتر موافقت می کنند که همه دولت ها به شهروندان خود حق داشتن زندگی را مدیون هستند. اینکه همه دولتها به شهروندان خود حق محافظت از کسانی را دارند که حقوق آنها را می گیرند. این که همه دولت ها فرصتی بدون مانع برای دستیابی به خوشبختی شخصی به شهروندان خود بدهکار هستند ، البته به شرطی که مانع همان پیگیری سایر شهروندان نشود.

چگونه بگوید اگر علاقه ای ندارد

فراتر از این حقوق ، امید چندانی به توافق جهانی نیست. بهترین چیزی که ممکن است بتوانیم بدست آوریم:

• توافق جهانی که حقوق اساسی وجود دارد که همه انسانها دارند.
• که این حقوق اساسی باید توسط دولت ها اعطا و حفظ شود.
• این فراتر از حقوق اساسی ، تعهد به برابری فرصت ها است.
• که همیشه کسانی وجود خواهند داشت که بیشتر یا کمتر از دیگران به موفقیت مشابه دست یافته اند.
• این استحقاق می تواند فراتر از حد معقول و واقع بینانه باشد.
• اینکه ما می توانیم و باید با احساس بیش از حد استحقاق در حق دیگران مبارزه کنیم.
• اینکه ما می توانیم و باید با احساس بیش از حد استحقاق در خود مبارزه کنیم.