آیا وقتی ناراحت هستید گریه می کنید؟
اگر چنین کنی ، تو تنها نیستی.
جستجوی سریع وب باعث ارسال پست های بی شماری از افرادی می شود که فقط قادر به گریه نیستند ، حتی در غم و اندوه عمیق.
این بسیار مایه تاسف است ، زیرا گریه یکی از سالم ترین و کاتارتیک ترین روش ها برای آزاد سازی احساسات ، از عصبانیت و ناامیدی به ناامیدی کامل
با این حال بسیاری از مردم احساس می کنند که فقط نمی توانند گریه کنند.
چرا این اتفاق می افتد؟
و چگونه می توان از بلوک ها عبور کرد تا دوباره اشک جاری شود؟
بیایید با این دلیل اصلی شروع کنیم که مردم قادر به گریه نیستند ...
سرکوب آموخته شده
اگر گریه کردن برای شما دشوار است ، حتی اگر بخواهید ، این احتمال وجود دارد که در دوره ای از گذشته خود یاد گرفته باشید که این کار را نکنید.
بدیهی است که این یک ویژگی ذاتی نیست ، زیرا هر نوزاد روی زمین می داند چگونه گریه کند.
آنها با کوچکترین تحریک گریه می کنند ، و گرچه به نظر می رسد این ویژگی با بزرگتر شدن کمی کمرنگ شود ، اما کودکان خردسال هنوز هم با ریختن کلاه گریه می کنند.
وقتی آنها غمگین هستند.
یا ناامید .
یا اگر زمین بخورند و به خود آسیب بزنند.
یا فقط به این دلیل آنها غرق شده اند با خوشحالی و نمی توانند قدرت احساسات خود را داشته باشند.
در برهه ای از زمان ، والدین - و معلمان ، و به طور کلی جامعه - به آنها می آموزند که گریه نامناسب است.
غیر قابل قبول ، حتی.
به جای اینکه به عنوان شیر آزادی فشار دیده شود ، در نظر گرفته می شود نشانه ضعف ، در هر زمان سرکوب شود.
آیا توجه نکرده اید که تنها زمانی که جامعه غربی گریه مردم را برای مراسم تشییع جنازه قابل قبول می داند ، و حتی در آن صورت ، فقط یک یا دو قطره اشک خوب به نظر می رسد؟
رواقی ستایش و ستایش است. چهره شما را خاموش می کند زیرا روده هستید ، به شما نگاه می شود.
در نتیجه ، مردم در همه جا به سختی اجازه می دهند که به خودشان گریه کنند.
اگر شما هم یکی از آنها باشید ، این می تواند به دلیل عوامل مختلفی باشد.
سرکوب شما ممکن است یک ویژگی خودگردانی باشد ، جایی که آنقدر وقت صرف می کردید که خودتان را گریه نکنید تا مکانیسم های گریه داخلی خود را تعطیل کنید.
در غیر این صورت ، ممکن است در صورت گریه ، شرمسار ، تحقیر شده یا حتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته باشید.
اگر یک جوان زود یاد بگیرد که گریه منجر به درد و مجازات می شود ، معمولاً برای جلوگیری از آن هر کاری لازم است را انجام می دهد ، درست است؟
با گذشت زمان ، آنها فوراً به محرک های احساسی پاسخ خواهند داد ، جایی که سوئیچ داخلی آنها هر زمان که احساسات خیلی زیاد می شود 'خاموش' می شود.
بنابراین چگونه می توان از آن عبور کرد و یاد گرفت که چگونه دوباره گریه کند؟ در اینجا 4 کاری وجود دارد که می توانید انجام دهید:
1. آسیب پذیری را در آغوش بگیرید
بسیاری از افرادی که یاد گرفته اند اشک های خود را سرکوب کنند در محیط های بسیار سخت بزرگ شده اند.
برخی ممکن است در کودکی مورد سو abuse استفاده قرار گرفته باشند یا شرایطی را تجربه کرده باشند که احساس ناتوانی در آنها ایجاد شود.
بسیاری از آنها احتمالاً تجربه کرده اند خیانت ، و مجبور بودند با عواقب ناشی از آن مقابله کنند.
وقتی شخصی احساس ناتوانی و خیانت کرده است - خصوصاً اگر این اتفاق بارها و بارها رخ داده باشد - اغلب اوقات خود را از نظر احساسی خاموش کنند به عنوان یک مکانیسم دفاع شخصی.
اساساً ، آنها خود را آسیب ناپذیر می کنند بنابراین دیگر هرگز مجبور به احساس چنین وحشتناکی نمی شوند.
مشکل قرار دادن دیوارها در اطراف قلب فرد این است که فقط قلب را آسیب پذیر نمی کند: آن را به دام می اندازد.
این دیوارها ممکن است از خارج نفوذ ناپذیر به نظر برسند ، به نظر می رسد فرد 'را' از احساسات ناخواسته 'ایمن' نگه می دارد ، اما قلب نیز قادر به ابراز احساسات که می خواهد بیرون بکشد.
اساساً آن دیوارها به قفس تبدیل شده اند.
یکی از اینها جدا شدن از آن بسیار دشوار است.
2. جعبه Pandora را باز کنید
تمرینی وجود دارد که برخی از افراد برای جلوگیری از تأثیر احساسات بر روی آنها استفاده می کنند و این روش 'قرار دادن چیزها در یک جعبه' است.
هر وقت احساسی که نمی خواهند در درون خود احساس خوبی داشته باشند ، تصور می کنند که این احساس (یا فکر) در یک جعبه بزرگ و محکم با درپوش سنگین قرار گرفته است ، هرگز فرار نمی کنند مگر اینکه تصمیم بگیرند دوباره آن را بیرون بیاورند.
اکثر آنها ترجیح می دهند چنین کاری نکنند ، و در پایان جعبه های احساسی خیلی طولانی تر از آنچه که باید بسته می شوند.
کنار گذاشتن برخی احساسات برای عبور از یک شرایط دشوار می تواند مفید باشد ، اما بسته بندی آنها در جعبه ها و قرار دادن آنها در گنجه برای همیشه به درد شما نمی خورد.
اگر احساس می کنید که می خواهید به آن احساسات دسترسی پیدا کنید ، و یاد بگیرید که چگونه دوباره گریه کنید ، یک روش خوب برای شروع روند این است دوباره آن جعبه را باز کنید .
روزی را انتخاب کنید که کاملاً احساس راحتی کنید از نظر عاطفی ثابت است ، و قادر به پردازش احساسات بالقوه دشوار است.
خانم الیزابت و رندی وحشی
سپس ، مکانی را انتخاب کنید که کاملاً احساس امنیت و امنیت کنید. با هر موجودی که به راحتی نیاز دارید ، خود را راحت کنید.
این می تواند یک اتاق خواب آرام باشد که در آن شمع های معطر روشن کرده اید و در اطراف خود کریستال های شفابخش دارید ، یا می تواند یک حمام قفل شده باشد که با Gatorade و میمون جوراب شکم پر شده ای که از سه سالگی دوست داشتید تهیه کرده اید.
بدون قضاوت . فقط بی قید و شرط عشق به خود و پذیرش
چند عمیق نگاه کنید ، زمین گیری نفس کشیدن
سپس تصور کنید کمدی را که در داخل خود ایجاد کرده اید باز کنید ، به داخل آن دسترسی پیدا کنید و یک جعبه را بردارید.
چند لحظه با آن بنشینید ، تصور کنید که در دست شماست.
شما ناتوان نیستید: شما بر شرایط خود کنترل کامل دارید و هیچ کس قصد ندارد شما را شرمنده کند ، یا درباره شما قضاوت کند ، یا به دلیل احساس آنچه احساس می کنید صدمه ای به شما وارد کند.
وقتی برای انجام این کار آماده شدید ، جعبه را باز کنید و یک حافظه بیرون بیاورید.
شما باید انتخاب کنید که کدام حافظه دشوار را دوست دارید با آن روبرو شوید ، اما ممکن است بخواهید با یک حافظه خیلی قدرتمند و دردناک شروع کنید.
3. با خودتان ملایم باشید
واکنش در مواجهه با این خاطرات برای همه متفاوت خواهد بود.
برخی از افراد ممکن است چنان دیوارهای محکمی را برپا داشته باشند که وقتی این تجارب را از انبار خارج می کنند ، به سختی احساس لغزش می کنند.
در این موارد ، حافظه قوی تر و دشوارتر ممکن است به آنها کمک کند تا دیوارهایشان را بشکنند.
دیگران ممکن است یک احساس فوری احساسی را احساس کنند ، که ممکن است باعث شود واکنش تکان دهنده زانو برای سرکوب و نادیده گرفته شود ، زیرا این درد بسیار کمتر از مواجهه با درد است.
اگر این وضعیت است ، سعی کنید آن را به جای قبول کنید فرار از آن .
با حافظه بنشینید ، و اجازه دهید احساسات از شما عبور کند .
این دشوار خواهد بود ، اما هدف این است که بتوانیم از طریق این احساسات کار کنیم تا یاد بگیریم چگونه در مورد آنها گریه کنیم ، و در نتیجه آنها را آزاد کنیم ، درست است؟
این چیزی نیست که باید یک باره مرتب شود.
در حقیقت ، بعید است که بتوانید سالها با یک سرکوب احساسی مقابله کنید.
اگر اولین تلاش برای شما زیاد است ، پس هر وقت لازم شد جلوی آن را بگیرید .
شما در اینجا فردی هستید که کنترل آن را بر عهده دارید ، بنابراین باید تصمیم بگیرید که چقدر می خواهید احساس کنید و چه زمانی.
فقط وقتی احساس کردید قادر به انجام این کار هستید ، دوباره امتحان کنید و این روند را ادامه دهید تا زمانی که احساس کنید سد به اندازه کافی ترک خورده است تا اشک بتواند جاری شود.
وقتی این کار را کردند (و بدون شک این کار را خواهند کرد) ، سعی کنید از پاسخ عادی خود برای جلوگیری از آنها جلوگیری کنید.
اینجا شرمنده نیست بدون ضعف
هیچ کس در مورد شما ضعیف قضاوت نمی کند ، یا اصلاً فکر منفی درباره شما ندارد.
شما احاطه شده اید عشق بی قید و شرط ، و پذیرش ، و نور است.
خواه فقط یک استشمام کوچک ، یک قطره اشک یا یک جلسه بزرگ نزاع را مدیریت کنید ، لطفاً به خودتان تبریک بگویید که این قدرت را دارید که ترس خود را از آسیب پذیری از بین ببرید.
ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بتوانید قلب خود را کاملاً شل کنید و حتی بیش از آن بتوانید آسیب پذیری عاطفی را در مقابل شخص دیگری نشان دهید.
و این کاملا خوب است.
به همان اندازه که نیاز دارید زمان اختصاص دهید ، حتی اگر 50 یا 60 سال آینده طول بکشد.
4. تقویت سیگنال
اگر احساس می کنید برای تقویت این پاسخ های عاطفی به چیز اضافی نیاز دارید ، سعی کنید فیلم هایی را از کودکی که می دانید قبلاً گریه می کردید دوباره تماشا کنید.
بازآفرینی آن تجربیات دوران کودکی می تواند احساسات زیادی را تحریک کند و برخی از افراد ممکن است در بزرگسالی با دیدن Lion King یا سایر فیلم های PG کمی احمقانه باشند.
باز هم ، بدون قضاوت.
چگونه به زن در رابطه احترام بگذاریم
جهنم ، من چند سال پیش Bridge to Terabithia را دوباره خواندم و در نهایت یک ساعت خوب گریه کردم.
وقتی نوبت به پایین کشیدن دیوارها و یادگیری چگونگی گریه دوباره می رسد ، مانترا برای یادآوری در اینجا است 'هرچی که کار کنه.'
اگر چندین دهه است که احساسات خود را سرکوب می کنید ، ممکن است به یک تکان شدید برای ترک دیوارها نیاز داشته باشید.
فقط آماده باشید که موجی ناگهانی از احساسات قدرتمند ممکن است کاملاً طاقت فرسا باشد.
داشتن شخصی که در صورت مشاهده حمله وحشت یا بحران عاطفی می توانید به او مراجعه کنید ایده خوبی است.
اگر کسی وجود دارد که به طور ضمنی به او اعتماد دارید ، در مورد چیزی که می خواهید کار کنید با او صحبت کنید و سیستمی را تنظیم کنید که در صورت نیاز به کمک بدانند که می تواند وارد آن شود.
حتی فقط انتخاب شکلک برای ارسال پیام کوتاه به آنها تا بتوانند با بستنی و دستمال کاغذی همراه شوند ، ایده خوبی است.
این سیستم رفیق ممکن است هرگز لازم نباشد ، اما بهتر است که آن را ایجاد کنید و به آن نیازی ندارید ، نه اینکه به آن نیاز داشته باشید و در دسترس شما نباشد.
توجه: بسیاری از داروها می توانند احساسات را بی حس کنند
به خاطر داشته باشید که بسیاری از داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب (مانند بنزودیازپین ها) می توانند احساسات را به طور قابل توجهی بی حس یا بی حس کنند.
این برای همه کسانی که آنها را مصرف می کنند اتفاق نمی افتد ، اما یکی از عوارض جانبی بالقوه است.
این نوعی از کاری است که آنها قصد انجام آن را دارند ، اما ممکن است باعث ناراحتی شما شود خواستن گریه کردن ، اما نمی تواند .
اگر از این نوع داروها استفاده می کنید و احساس می کنید که این داروها توانایی شما در آزادسازی احساسات را از طریق گریه با مشکل مواجه می کنند ، با پزشک / درمانگر خود صحبت کنید.
آنها ممکن است بتوانند دوز شما را برای کاهش اثر بی حسی تنظیم کنند یا گزینه های درمانی برای کمک به شما در عبور از این موانع ارائه دهند.
رحمت بر تو باد.
هنوز مطمئن نیستم که چرا نمی توانید گریه کنید یا چگونه می توانید دوباره شروع کنید؟ امروز با یک درمانگر صحبت کنید که می تواند شما را در این روند راهنمایی کند. کافیست اینجا کلیک کنید تا با یکی ارتباط برقرار کنید.
همچنین ممکن است دوست داشته باشید:
- افسردگی وجودی: چگونه احساس بی معنایی خود را شکست دهیم
- چگونه می توان افسردگی را برای شخصی که هرگز به آن مبتلا نشده است توضیح داد
- شیب لغزنده به بی علاقگی: هشدار به همه همدردی ها
- 11 دلیل اساسی که چرا نباید احساسات منفی خود را سرکوب کنید
- درک مراحل غم و اندوه و چگونگی غم و اندوه خود را
- چگونه واقعاً عصبانی شوید (+ 7 کاری که نباید انجام دهید)
